Geschiedenis


Algemene gegevens
Oppervlakte: 237.500 km2 (6 x Nederland)
Klimaat: Landklimaat
Hoofdstad: Boekarest
Inwonertal: 22.5 miljoen
Bevolkingsdichtheid: 83,0 inwoners per km2
Godsdienst: Roemeens-Orthodox 70%; Rooms Katholiek 6%; Protestants 6%; Overig 18%
Etnische groepen: Roemenen 89.5%; Hongaren 7.1%; Roma 1.8%; Duitsers 0.5%;
Oekrainers 0,3%, Overig 0.8%
Talen: Roemeens, Hongaars, Duits.
Staatsvorm: Parlementaire Republiek

Demografische gegevens
Leeftijd structuur: 0-14 jaar 17,95%, 15-64 jaar 68,51%, 65 jaar en ouder 13,54%
Geboorte (per 1000 inwoners): 10,76 geboorten/1000 inwoners
Overlijdens (per 1000 inwoners): 12,29 sterftes/1000 inwoners
Levensverwachting: 73,9 jaar (v) – 66,1 jaar (m)

Economische gegevens
Beroepsbevolking per sector: Agrarische sector: 34,4%, industriële sector: 28.6%, bouw: 5,1%, handel: 10,4%, overige: 21,6%
Werkloosheid: 11,2 % van de beroepsbevolking
Valuta: Lei

 

Ontstaan van de staat Roemenië
istorici weten niet echt wanneer je kunt spreken over het begin van Roemenië, wel is bekend dat er een volk, genaamd de Daciërs, leefde rond 300 voor Christus. De Romeinen veroverden Dacië in het jaar 106 na Christus en daar heeft Roemenië dan ook zijn naam aan te danken (eng: Romania). De Romeinen mengden zich onder de Daciërs en importeerden zo de Romeinse gewoontes en de Latijnse taal.

Veertig jaar later begonnen barbaarse groepen Roemenië aan te vallen en verdreven de Romeinen. Deze invallen van verschillende stammen ging door tot het jaar 1100. Onder deze barbaren waren de Hunnen, de Bulgaren, de Goten, de Tataren en de Slaven. Vooral de Slaven vermengden zich met de Roemenen.Honderden jaren werd er doorgevochten door deze groepen om hun gebied uit te breiden. Tussen 13e eeuw en de 14e eeuw begonnen zich vorstendommen te vormen zoals Walachia in Zuid-Roemenië en Moldavië in Oost- Roemenië. Hongarije had het noorden van Roemenië sinds 1100 in bezit. Dit gebied heet nu Transylvanië.

De vorstendommen werden in de tweede helft van de 15e eeuw ingelijfd bij het grote Ottomaanse rijk. Toen de Ottomanen grote militaire verliezen leden tegen Rusland in de 18e eeuw verloren ze stukje bij beetje grote stukken van hun rijk. De Russen namen de vorstendommen Walachia en Moldavië in 1829 over van de Ottomanen en gaven de macht weer over aan de adel van de vorstendommen en trokken zich uit Roemenië terug in het jaar 1834.

In het jaar 1861 gingen de twee vorstendommen onder één leider verder en vormden voor het eerst een eigen natie met de naam Roemenië. De revolutionaire sfeer die door Europa ging sloeg echter ook over op Roemenië. Mensen begonnen een democratie te eisen, zodat er een einde kwam aan de eeuwen voortdurende onderdrukking van de boeren. De vorst van Roemenië voerde vervolgens vernieuwingen door zodat de positie van de boeren verbeterde, maar de elite van Roemenië werd ontevreden en zette de vorst af.

Vanaf die tijd werd Roemenië een koninkrijk met Carol I als koning. Onder deze koning ontstonden de eerste politieke partijen en groeide de welvaart ten koste van de arme boeren. Deze boeren begonnen dan ook opstanden die hard werden neergelagen. Het Roemeense leger vermoordde tijdens deze opstanden 10.000 Roemenen.

 

De wereldoorlogen en de economische crisis

ijdens de WO I bleef Roemenië neutraal, maar koos in 1916 de kant van de geallieerden. De Roemenen kregen na de oorlog de provincies Transylvanië, Banat en Bokovina terug, die sinds 1100 bij Hongarije hadden gehoord. Liberale partijen regeerden Roemenië na WO I en deden veel goede dingen voor de arme bevolking, maar de economische neergang van de jaren ’30 riep deze ontwikkelingen een halt toe. Deze tegenslag verwoestte de economie en miljoenen Roemenen verloren hun baan.

Dit leidde ertoe dat de zogenaamde ‘IJzeren Wacht’ steeds meer aanhang kreeg. De IJzeren Wacht was een sterke fascistisch gerichte beweging die erop uit was de bestaande regering omver te werpen. Met geweld bestreden ze hun tegenstanders: Joden, liberalen en communisten. Bang voor de snel opkomende fascistische groep, maakte Carol II zichzelf alleenheerser van Roemenië en verbood de IJzeren Wacht en ook alle andere politieke partijen.

Tijdens WO II bleef Roemenië in eerste instantie weer neutraal. Hitler gaf Hongarije toestemming om Transylvanië weer terug te nemen. De Sovjet-Unie nam een deel van Roemenië en ook Bulgarije pikte een stuk in. De zoon van Carol II, Antonescu, koos de kant van Hitler-Duitsland en liet de macht over Roemenië overnemen. Vanaf 1944 keerde het tij voor Duitsland en werd Antonescu afgezet en vervangen door Koning Micheal die de kant van de geallieerden koos. Na de oorlog kreeg Roemenië Transylvanië weer terug maar de delen die de Sovjets en de Bulgaren hadden ingenomen bleven onder hun gezag.

 

De communistische tijd

et de hulp van de Sovjet-Unie kwam de Communistische Partij van Roemenië aan de macht. Deze partij ruimde hun tegenstanders uit de weg en zette Koning Micheal af op 30 december 1947. Deze Communistische partij zorgde ervoor dat Roemenië een satellietstaat werd van de Sovjet-Unie. De Sovjets kregen het steeds meer voor het zeggen en zorgden ervoor dat Roemenië zich ging richten op de landbouw en niet meer op de industrie.

In de tweede helft van de 20e eeuw groeide het verzet tegen de invloeden van de Sovjet-Unie en in jaren 60 begon de Roemeense Communistische Partij openlijk tegenstand te bieden tegen de invloeden van de Sovjet-Unie. Vanaf 1965 leidde Ceausescu deze partij, die Roemenië uitriep als zelfstandige staat en ook contacten aanging met het westen. Deze regering probeerde de grote industriële achterstand weg te werken en leende grote bedragen van Europese banken. Deze schulden veroorzaakten echter nog veel meer economische problemen.

De regering van Ceausescu had teveel beperkingen en regels in het leven van de Roemenen gebracht. De mensen kwamen dan ook in december van het jaar 1989 in opstand tegen deze regering. Mensen begonnen in grote getalen openlijk te demonstreren tegen het regime van Ceausescu. Hierbij werden honderden gedood. Delen van het leger sloten zich aan bij de revolutie en gevechten tussen beide partijen barstten uit. Uiteindelijk werden Ceausescu en zijn vrouw berecht en geëxecuteerd op 25 december 1989.

Het Nationale Bevrijdings Front nam daarna de macht over onder leiding van Iliescu. Deze groep oude communisten schaften de meeste beperkingen af. In 1990 werden er vrije verkiezingen gehouden met meerdere partijen. Iliescu won en werd president, maar de oppositie klaagde over oneerlijke verkiezingen en er braken opnieuw opstanden uit. Iliescu bleef president, maar aan het einde van het jaar 1991 waren er weer stakingen en opstanden. De regering had inmiddels een coalitie gevormd met andere partijen, maar werd nog steeds gedomineerd door de oud-communisten die politieke en economische hervormingen tegenhielden. In 1992 werd Iliescu herkozen. Hij stond toen aan het hoofd van het Democratische Nationale Bevrijdings Front, welke in 1993 werd omgedoopt in Sociale Democratische Partij van Roemenië. Toch bleven de oud-communisten van deze partij de hervormingen tegenhouden. In 1996 werd Constantinescu gekozen als president en zijn partij, de Democratische Conventie Roemenië, werd de grootste. In de huidige tijd is Iliescu opnieuw staatshoofd .


Geschiedenis van de kerk in Roemenië

et goede nieuws over de opstanding van Jezus zou Roemenië hebben bereikt via de apostel Andreas en zijn discipelen. Vanaf die tijd werd het geloof verspreid door Roemenië. De vele kloosters en kerken uit de 4e eeuw bewijzen dat het christendom zeer belangrijk was in Roemenië rond deze tijd. De kerken droegen ook zorg voor het onderwijs. Het orthodoxe geloof is uitgegroeid tot de hoofdgodsdienst van Roemenië. Op dit moment is 70 procent van Roemenen Orthodox.

Tijdens het bewind van de Sovjet-Unie en Ceausescu hebben de kerken het moeilijk gehad. Ze mochten geen diensten in het openbaar houden. Het was streng verboden om het evangelie te verspreiden. De communisten rekenden op allerlei mogelijkheden af met hun tegenstanders. Velen werden vermoord of gevangen gezet. Ook werden eeuwenoude kerken met de grond gelijk gemaakt. Dit ging door ondanks groot protest vanuit het buitenland, maar Ceausescu hield door middel van slimme politiek het Westen tevreden. Onder deze druk werkten sommige Orthodoxe kerken samen met de communisten, door informatie over hun leden door te geven. Zo kregen de communisten langzamerhand een groot deel van de Orthodoxe kerk in hun greep.

De Joodse gemeenschap in Roemenië kreeg een paar vrijheden zoals kosjere restaurants, maar er waren ook veel antisemitische uitingen in de pers.

Onder Ceausescu was er een grote groei onder de baptisten en de pinkstergemeenten. Deze opwekking werd een probleem voor de atheïstische regering. Ook ontstond eruit deze kerken een politieke beweging die streed voor acceptatie van het christendom. De communisten bestreden deze beweging door ze slecht af te schilderen in de pers en ze te vervolgen door hun leiders te arresteren, of te dreigen met ontslag en verlies van sociale voorzieningen.

De eerste aanzet tot omverwerping van het regime van Ceausescu begon bij een protestantse predikant in Timisoara. Hij kreeg een grote groep gelovigen op de been door middel van zijn stil protest en gebed. Later zij hij: ‘Deze actie was vooraf totaal niet georganiseerd, het was werkelijk een wonder’.

De sociaal-economische situatie nu

e positie van de Roemeen is ondanks alle verbeteringen nog erg slecht. Het gemiddelde inkomen ligt ver onder dat van de EU-lidstaten. Hierdoor zijn mensen genoodzaakt om op allerlei manieren aan extra geld te komen. Bijna eenvijfde van de totale bevolking leeft onder de armoedegrens. Voor een groot deel ligt hier ook de oorzaak van de groeiende georganiseerde misdaad in Roemenië. Toch is de onderwijssituatie voor de meeste kinderen in de laatste jaren verbeterd en is het aantal studenten gestegen.

De gezondheidszorg is daarentegen verslechterd. Ziekenhuizen ontvangen steeds minder geld en hebben problemen met het aantrekken van deskundig personeel. Mensen kunnen sommige diensten niet meer betalen wat heeft geleid tot de hoogste kindersterfte van Europa.

Met de handhaving van de mensenrechten gaat het redelijk goed. Er is vrijheid van meningsuiting en de positie van de Hongaarse minderheid is verbeterd. In 1999 is het kantoor van de nationale ombudsman in gebruikgenomen. Hier kunnen klachten over overheidsinstanties ingediend worden. Het mensenrechtencomité van de Verenigde Naties heeft er op aangedrongen om de positie van de Roma (zigeuners) te verbeteren.
De economische situatie verbetert door goede betrekkingen met de andere landen en verstandige investeringen door de overheid. De economische groei was 2.5% in het jaar 2002. Deze groei kan in de komende jaren oplopen tot 4%.

Toetreding tot de EU

n 1999 is begonnen met toetredingsonderhandelingen. In 2007 is deze toetreding tot de EU een feit geworden. Echter, ondanks alle goede ontwikkelingen is er nog steeds veel armoede en is er dus ook nog steeds hulp nodig vanuit West-Europa om de situatie in Roemenië voor de allerarmsten te verbeteren. Ook ‘Vrienden voor Roemenië’ probeert hieraan zijn steentje bij te dragen.

Vrienden voor Roemenië - A christian organisation to help poor people